نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دکترای علوم قرآن و حدیث، پژوهشگر دفتر آینده پژوهی دانشگاه و پژوهشگاه عالی دفاع ملّی، تهران، ایران

2 دکتری مهندسی عمران، دانشکده فنی دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

تفسیر ساختارگرایانه رویکردی نوپدید در عرصۀ تفسیر قرآن است که به دنبال کشف ارتباط نظام‌مند بین مفاهیم مطرح در آیات قرآن است. این خصیصه باعث شده تا این رویکرد تفسیری در عرصه پاسخ‌گویی به مسائل نوظهور در حوزۀ مطالعات قرآنی که در آن‌ها مجموعه‌ای نظام یافته از مقولات مطرح هستند، مورد توجّه قرار گیرد. اما این رویکرد تفسیری نو به دلیل سامان نیافتن روش‌ها و معیارهای خود با چالش‌هایی روبرو است. تأثیر پیش‌فرض‌های شکل گرفته بر اساس تفسیر غیر ساختارگرایانه، ناکامی در کشف موضوع محوری سوره‌های بلند، بیان موضوعات محوری مشابه در سوره‌های مختلف، ارائه ساختارهای تحمیل شده و پیشنهاد ساختارهای گوناگون برای یک سوره از سوی مفسّران از جملۀ این چالش‌ها است. پژوهش حاضر که از روش کتابخانه‌ای در گردآوری داده‌ها و رویکرد توصیفی-تحلیلی بهره می‌برد، با صحّه گذاردن بر استحکام نظری تفسیر ساختارگرایانۀ قرآن به آسیب‌شناسی این رویکرد تفسیری و ریشه‌یابی چالش‌های آن پرداخته است. این مطالعه روشن ساخته است که ضعف در پشتوانۀ دانشی نسبت به نظاماتی که خداوند در عالَم قرار داده و جایگاه آیات قرآن در این نظامات، خاستگاه اصلی بروز چالش‌ها و شکل‌گیری آسیب‌های تفسیر ساختاری است. این پژوهش با توجّه به تفسیر ساختارگرایانۀ قرآن به مثابه یک حرکت علمیِ قرار گرفته در سیر تطوّر و تکامل خود، بروز این آسیب‌ها را امری طبیعی قلمداد کرده و راه‌کارهایی را برای عبور از این چالش‌ها پیشنهاد می‌کند. کوشش‌های صورت گرفته در عرصه تفسیر ساختارگرایانه در حقیقت نخستین طلیعه‌های بروز این رویکرد نوین تفسیری در حوزۀ سنّت تفسیری است که قدمتی بیش از هزار سال دارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Approaches in reducing the damage to the structuralist interpretation of the Qur'an

نویسندگان [English]

  • Farhad Ahmadi Ashtian 1
  • Mohsen Biglari 2

1 Ph.D. in Qur'an and Hadith Sciences, Researcher of the Future Research Office of the Supreme National Defense University, Tehran, Iran

2 Ph.D. in Civil Engineering, Faculty of Engineering, University of Tehran, Tehran, Iran

چکیده [English]

Structuralist interpretation is a new approach in the field of interpretation of the Qur'an, which seeks to discover the systematic relationship between the concepts raised in the verses of the Qur'an. This feature has made this interpretive approach to be noticed in the field of responding to emerging issues in the field of Quranic studies, such as the civilizational approach to the Quran and Quranic futurism, in which a systematic set of categories are discussed. But this new interpretation approach faces challenges due to the lack of organization of its methods and criteria. The impact of presuppositions formed on the basis of fragmentary interpretation, the failure to discover the central theme of long suras, the expression of similar central themes in different suras, the presentation of imposed structures and the suggestion of various structures for one surah by commentators are among these challenges. The current research, by validating the theoretical strength of the structuralist interpretation of the Qur'an, has dealt with the pathology of this interpretation approach and finding the root of its challenges. This study has made it clear that the weakness in the scientific support for the divine system and the place of the verses of the Quran in this system is the main origin of the challenges and the formation of damage to the structural interpretation. Considering the structuralist interpretation of the Qur'an as a scientific movement in the course of its development, this research has considered the occurrence of these damages as a natural thing and suggests solutions to overcome these challenges. The efforts made in the field of structuralist interpretation are in fact the first forerunners of this new interpretation approach in the field of interpretation tradition that is more than a thousand years old.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Quranic futurism Phenomenology
  • The nature of the Qur'an
  • Structural interpretation
  • God's system
-قرآن کریم
1.ابن عاشور، محمد بن طاهر، 1420ق، التحریر و التنویر، بیروت، موسسه التاریخ العربی
2.ابوالفتوح رازى، حسین بن على(1408ق)‏، روض الجنان و روح الجنان فى تفسیرالقرآن، مشهد، بنیاد پژوهش‌هاى اسلامى آستان قدس رضوى.
3.احمدی آشتیانی، فرهاد، "تبیینی از پایه‌های نظری تفسیر ساختارگرایانۀ قرآن"، تحقیقات علوم قرآن و حدیث، سال هجدهم، شماره 4، صص31-1
4.احمدی آشتیانی، فرهاد و خوش‌منش، ابوالفضل، "کاربست رویکرد تعلیق پدیدارشناختی در فهم قرآن؛ نگره‌ای نو به مفهوم «امامت» بر اساس آیه 79 سوره حجر"، آینه معرفت، شماره 56، پاییز 1397.
5.احمدی آشتیانی، فرهاد و دیگران، جایگاه‌ زمانی نفخ صور در قرآن؛ کاوشی جهت دستیابی به تصویر قرآنی از مقاطع آینده، پژوهشنامه تفسیر و زبان قرآن، شماره سیزدهم، پاییز و زمستان 1397، صص 90-75.
6.اخوت، احمد رضا (1392ش)، روش‌های تدبر سوره‌ای، تهران، انتشارات قرآن و اهل بیت نبوت ع.
7.ایازی‌، سید‌ محمد علی(1380ش)، چهره پیوسته قرآن، تهران، نشر هستی‌ نما.
8.بازرگان، عبدالعلى(1372ش)، نظم قرآن‌، تهران، پژمان.
9.بحرانى، سید هاشم (1374ش)، البرهان فی تفسیر القرآن، قم، مؤسسه بعثه.
10.بحرانى، سید هاشم (1413ق)، مدینة معاجز الأئمة الإثنی عشر و دلائل الحجج على البشر، چاپ اول، ، قم، مؤسسة المعارف الإسلامیة.
11.برک، ژاک(1379ش)، بازخوانی قرآن، ترجمه محمود رضا افتخارزاده، تهران، نشر روزگار
12.بستانی، محمود(1424ق)، التفسیر البنائی للقرآن الکریم، مشهد، آستان قدس رضوی
13.بقاعی، إبراهیم بن عمر(بی‌تا)، نظم الدرر فی تناسب الآیات والسور، قاهرة، دار الکتاب الإسلامی.
14.بل، ریچارد(1382ش)، درآمدی بر تاریخ قرآن، ترجمه بهاءالدین خرمشاهی، چاپ اول، قم، مرکز ترجمه قرآن
15.جزائرى، نعمت الله (1427ق)، ریاض الأبرار فی مناقب الأئمة الأطهار، چاپ اول، بیروت، مؤسسة التاریخ العربی.
16.حسینی، علی اکبر(1394ش)، نظریه وحدت موضوعی سوره‌ها نگرش‌ها و چالش‌ها، قم، پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن.
17.حلى، حسن بن سلیمان(1421ق)، مختصر البصائر، قم، مؤسسة النشر الإسلامی.
18.حوى، سعید(1991م)، الاساس فى التفسیر، چاپ سوم، قاهره، دار السلام للطباعة و النشر و التوزیع.
19.خامه گر، محمد (1395ش)، مجموعه کامل ساختار سوره های قرآن، قم، موسسه فرهنگی قرآن و عترت نورالثقلین.
20.خامه‌گر، محمد(1386ش)، ساختار هندسی سوره‌های قرآن، قم، شرکت چاپ و نشر بین الملل
21.خرمشاهی، بهاءالدین(1367ش)، ذهن و زبان حافظ، تهران، نشر نو
22.درّاز، محمد عبد الله(1426ق)، النباء العظیم، قاهره، دارالقلم للنشر و التوزیع
23.رابینسون، نیل، «دستان باز؛ قرائتی دوباره از سوره مائده»، ترجمه محمد کاظم شاکر و انسیه عسگری، پژوهش‌های قرآنی، دوره هجده، شماره 69، بهار 91، صص 156-189
24.ریخته‌گران، محمدرضا(1389ش)، مقالاتی در پدیدارشناسی، هنر و مدرنیته، تهران، نشر ساقی.
25.زرکشی، بدرالدین(1391ش)، البرهان فی علوم القرآن، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالمعرفة
26.زهاوی، دن(1392ش)، پدیدارشناسی هوسرل، ترجمه مهدی صاحب‌کار و ایمان واقفی، تهران، روزبهان.
27.ساکالوفسکی، رابرت(1395ش)، درآمدی بر پدیدارشناسی، ترجمه محمدرضا قربانی، تهران، گام نو.
28.سید قطب(1386ش)، فی ظلال القرآن، ترجمه مصطفی خرم دل، تهران، احسان.
29.سیوطى، جلال الدین (1421ق)، الاتقان فی علوم القرآن، بیروت، دار الکتاب العربى
30.سیوطى، جلال الدین(1404 ق)، الدر المنثور فى تفسیر المأثور، قم، کتابخانه آیة الله مرعشى نجفى
31.شریف لاهیجى، محمد بن على(1373ش)، تفسیر شریف لاهیجى، تهران، دفتر نشر داد.
32.شوکانی، محمد بن علی(بی‌تا)، فتح القدیر، بیروت، دار المعرفه.
33.صدوق، محمد بن على(1378ق)، ‏ عیون أخبار الرضا علیه السلام، تهران، نشر جهان.‏
34.طباطبایى، سید محمد حسین(1374ش)‏، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمة سید محمد باقر موسوى همدانى‏، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه‏.
35.طبرى، ابو جعفر محمد بن جریر(1412ق)، جامع البیان فى تفسیر القرآن‏، بیروت، دار المعرفه.‏‏
36.طوسى، محمد بن حسن (بی‌تا)، التبیان فى تفسیر القرآن، بیروت، دار احیاء التراث العربی.
37.عیاشى، محمد بن مسعود(1380ش)، تفسیر العیّاشی، تهران، المطبعه العلمیه.
38.فخر رازى، محمد بن عمر(1420ق)، مفاتیح الغیب‏، بیروت، دار احیاء التراث العربی
39.فقهى زاده، عبدالهادى(1374ش)، پژوهشى‌ در نظم قرآن، تهران، جهاد دانشگاهى
40.فیض کاشانى، ملا محسن (1406ق)، الوافی، چاپ اول، اصفهان، کتابخانه امام أمیر المؤمنین على علیه السلام.
41.فیض کاشانى، ملا محسن(1371ش)، نوادر الأخبار فیما یتعلق بأصول الدین، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگى.
42.کلینى، محمد بن یعقوب(1407 ق)، الکافی، تهران، دارالکتب الإسلامیة.
43.گلدزیهر، ایگناس(1357ش)، درس­هایی درباره اسلام، ترجمه علینقی منزوی، چاپ دوم، تهران، کمانگیر
44.مجلسى، محمد باقر(1403 ق)، بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، بیروت، دار إحیاء التراث العربی.
45.محلى، جلال الدین و سیوطى، جلال الدین(1416 ق)، تفسیر الجلالین، بیروت، مؤسسه النور للمطبوعات.
46.مدنی، محمد محمد(1991م)، المجتمع الاسلامی کما تنظمه سوره النساء، مصر، بی‌نا
47.معتمد دزفولی، فرامرز(1396ش)، خوانش پدیدارشناسانه سوره‌های مکی قرآن، تهران، نشر نگاه معاصر.
48.مکوند، محمود، « بازخوانی انسجام متن قرآن در پرتو نظریه نظم متقارن- با تأکید بر دیدگاه میشل کویپرس»، پژوهش‌های قرآنی، شماره 76، پاییز 94، صص 33-4
49.نیل­ساز، نصرت، «بررسی و نقد دیدگاه ونزبرو درباره تثبیت نهایی متن قرآن»، مقالات و بررسی­ها، شماره 88، تابستان 87، صص 169-151
50.نیلى نجفى، على بن عبد الکریم(1426ق)، سرور أهل الایمان فی علامات ظهور صاحب الزمان عج، چاپ اول، قم، دلیل ما.